Η Julie Bergstein Romanenko έχει επί μακρόν έναν τεχνίτη κοσμημάτων. Αλλά αυτό δεν την έχει σταματήσει από το να σκέφτεται ότι ο σύζυγός της που δεν είναι κοσμηματοποιός θα μπορούσε να μάθει συγκόλληση με λέιζερ. Η επιχείρηση είναι τόσο εύρωστη που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει αυτή τη βοήθεια για την εκπλήρωση των παραγγελιών.
Το θετικό είναι ότι πρόκειται για προσπάθεια ανάπτυξης, λέει η ιδιοκτήτρια του Just Jules. Όπως πολλοί σχεδιαστές και λιανοπωλητές, η Romanenko λέει ότι ο ανταγωνισμός για τις δεξιότητες του κοσμηματοποιού της μπορεί να είναι τόσο μεγάλος όσο και οι πωλήσεις των στυλ που φτιάχνει. Και αυτές τις μέρες, δεν είναι εύκολο να βρεις εξειδικευμένους τεχνίτες.
Αυτή είναι η πιο δύσκολη στιγμή των τελευταίων 25 ετών για να βρει κανείς βοήθεια στον πάγκο. Έτσι λέει ο Vic Davis της Vic Davis & Associates υπεύθυνος πρόσληψης προσωπικού στη βιομηχανία κοσμημάτων. Συνήθως έχω οκτώ έως 12 ποιοτικές θέσεις εργασίας στον πάγκο, ενώ αυτή τη στιγμή έχω 32.
Αυτή η έλλειψη διαθέσιμων ταλέντων αποτελεί ένα αυξανόμενο πρόβλημα εδώ και περίπου μια δεκαετία, λένε οι ειδικοί. Ένας λόγος είναι οι χαμηλές αμοιβές. Ένας άλλος λόγος είναι η γήρανση του εργατικού δυναμικού.
Στη συνέχεια με την πανδημία πολλές επιχειρήσεις απέλυσαν αναγκαστικά κοσμηματοποιούς. Πολλοί από αυτούς δεν επέστρεψαν ποτέ μετά την επαναλειτουργία των καταστημάτων. Οι εργαζόμενοι στον πάγκο, στον σχεδιασμό και την κατασκευή με τη βοήθεια υπολογιστή (CAD/CAM) κατάλαβαν ότι μπορούσαν να βγάλουν περισσότερα χρήματα. Είτε όταν κάποιος δουλεύει για τον εαυτό του και δημιουργεί τα δικά του κοσμήματα για να τα πουλήσει online ή σε άλλους κλάδους συνολικά.
Σαν κοσμηματοποιός πάγκου εδώ και 50 χρόνια, ποτέ δεν είχα εξαψήφιο αριθμό κερδών δουλεύοντας για κάποιον άλλο. Το κατόρθωσα μόνο δουλεύοντας για τον εαυτό μου, επιβεβαιώνει ο Joel McFadden της Joel E. McFadden Designs.
Η περσινή έκρηξη των πωλήσεων κοσμημάτων επιδείνωσε το πρόβλημα, αυξάνοντας την ανάγκη για τμήματα επισκευής και τεχνιτών στα καταστήματα. Υπάρχει μεγαλύτερη ζήτηση για εργασίες κατά παραγγελία και CAD/CAM, λέει ο Rick Borchert της Hobson & Co, μιας άλλης εταιρείας πρόσληψης τεχνιτών κοσμημάτων. Οι σχολές δεν μπορούν να βγάλουν τους κοσμηματοποιούς αρκετά γρήγορα.
Πραγματική αναβάθμιση του μισθού
Η έλλειψη έχει οδηγήσει σε ένα πλεονέκτημα για τους επίδοξους εργαζόμενους: αύξηση των μισθών τα τελευταία δύο χρόνια. Σύμφωνα με την εκτίμηση του Davis, υπάρχει αύξηση των μισθών των τεχνιτών κοσμηματοποιών κατά περίπου 20%. Έχω περισσότερες δουλειές αυτή τη στιγμή με 30 δολάρια και πλέον την ώρα που δεν είχα ποτέ πριν, λέει.
Ένας δίκαιος μισθός για έναν κοσμηματοποιό εξαρτάται από τις δεξιότητές του, το κόστος ζωής στην περιοχή του εργοδότη και τα χρήματα που παράγει το τμήμα. Τα πραγματικά ποσά ποικίλλουν, αλλά γενικά θα πρέπει να ξεκινούν γύρω στα 40.000 δολάρια ετησίως για εργασία εισαγωγικού επιπέδου και να ανεβαίνουν από εκεί και πέρα.
Οι έμπειροι κοσμηματοποιοί κερδίζουν περισσότερα. Ο Borchert έχει έναν πελάτη στο Τέξας που έχει πληρώσει πάνω από 150.000 δολάρια ετησίως. Όμως και έναν άλλο πελάτη στην Καλιφόρνια που έχει πληρώσει πάνω από 200.000 δολάρια, αλλά αυτό απαιτεί χρόνια εργασίας.
Έτσι, όταν οι επιχειρήσεις αναζητούν κάποιον με εμπειρία 5 έως 10 ετών και στη συνέχεια προσφέρουν αποθαρρυντικούς μισθούς, οι υποψήφιοι κοιτάζουν αλλού.
Ο Matthew Valentine είναι τεχνίτης πάγκου στο κοσμηματοπωλείο Chadwick’s Jewelers στο St. Simons Island της Τζόρτζια. Στο παρελθόν είχε επιχείρηση και ένα εμπορικό κατάστημα. Γνωρίζει για μια επιχείρηση της περιοχής που ζητάει τεχνίτη πάγκου με αμοιβή 14 δολάρια την ώρα.
Όμως ένα εστιατόριο λίγα χιλιόμετρα μακριά προσφέρει υψηλότερη αμοιβή και φιλοδώρημα για τους λαντζέρηδες. Ένα άλλο κατάστημα λιανικής πώλησης στο Φορτ Λόντερντεϊλ της Φλόριντα προσφέρει 20 δολάρια την ώρα για κοσμηματοποιό. Αλλά τα σπίτια στην περιοχή ξεκινούν από 450.000 δολάρια.
Ο κλάδος είναι έτη φωτός μπροστά από εκεί που ήταν όσον αφορά τις αμοιβές, αλλά εξακολουθεί να υπάρχει μια τεράστια απόσταση, λέει η Valentine.
Ο Mark Grosser του M. Grosser Jewelry εργάζεται για τον εαυτό του σε ένα στούντιο 1.400 τετραγωνικών μέτρων στο Carmel της Ιντιάνα. Γνωρίζει έναν μεγαλύτερο έμπορο εκεί κοντά, ο οποίος πληρώνει με βάση τον χρόνο παραγωγής. Βάζει τον τεχνίτη κοσμηματοποιό να γράφει στο πίσω μέρος κάθε δελτίου εργασίας πόση ώρα πήρε η εργασία.
Το κατάστημα βλέπει την σημασία του να έχει έναν τεχνίτη στο πίσω χώρο, λέει ο Grosser. Αφού εκτός από την ευκολία, ο έμπορος αναγνωρίζει ότι ο κοσμηματοποιός φέρνει χρήματα στην εταιρεία.
Καταμερισμός της εργασίας
Ο David Geller, ιδρυτής της εταιρείας συμβούλων λιανικής πώλησης JewelerProfit, προσπαθούσε να καθορίσει τη δίκαιη αποζημίωση όταν είχε κατάστημα. Οι προσπάθειές του κορυφώθηκαν με τη συγγραφή του βιβλίου Geller’s Blue Book to Jewelry Repair & Design, τώρα στην ένατη έκδοσή του. Το βιβλίο απαριθμεί τις τιμές για κάθε τεχνική του κοσμηματοποιού, όπως η τοποθέτηση πέτρας ή το μέγεθος δαχτυλιδιού.
Για να φτάσει σε αυτούς τους αριθμούς, χαρτογράφησε τις αμοιβές με βάση τον χρόνο που χρειαζόταν ο κοσμηματοποιός για να φέρει εις πέρας τις εργασίες. Επιλέγει μάλιστα, να χρεώνει τους πελάτες με τετραπλάσια προσαύξηση αυτών των ποσών.
Φυσικά, δεν είναι όλες οι εργασίες ίσες. Ο Geller σημειώνει ότι οι προσαυξήσεις για τον καταναλωτή, στο βιβλίο του δεν συνυπολογίζουν το κόστος της στίλβωσης του τελικού κομματιού. Προσλάβετε ένα παιδί να το κάνει αυτό και χρεώστε τον πελάτη ανάλογα, ώστε ο κοσμηματοποιός να κάνει εξειδικευμένη δουλειά, συμβουλεύει.
Ο McFadden επίσης κατανοεί τη σημασία του να έχεις το σωστό άτομο για κάθε δουλειά. Ο ίδιος ο γιος του είναι κοσμηματοποιός που αναλαμβάνει μεγάλες δουλειές. Όπως την κατασκευή κοσμημάτων αξίας 10.000 δολαρίων, καθώς και μικρές, όπως η αλλαγή μπαταριών ρολογιού.
Αλλά αυτή δεν είναι μια ιδανική ρύθμιση για τις περισσότερες εταιρείες, αναγνωρίζει. Ρεαλιστικά, πολλοί θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν έναν κοσμηματοποιό αποκλειστικά για εργασίες υψηλών προδιαγραφών και έναν τεχνίτη επισκευής για απλούστερες εργασίες.
Σε αυτό το πνεύμα, είναι σημαντικό να είστε ξεκάθαροι σχετικά με το επίπεδο δεξιοτήτων που αναζητάτε κατά την πρόσληψη. Κάποιος που απλώς κολλάει και γυαλίζει αλυσίδες, θα μπορούσε να έχει χαμηλότερο μισθό από αυτούς που κατασκευάζουν κοσμήματα. Με εκπλήσσει ο αριθμός των εταιρειών που δεν έχουν περιγραφές θέσεων εργασίας, παρατηρεί ο Borchert.
Καλύτερα κίνητρα
Για να βρεθούν εξειδικευμένοι κοσμηματοποιοί πάγκου και χειριστές CAD/CAM, ο κλάδος πρέπει να γίνει ελκυστικός. Οι αυξήσεις μισθών, η ασφάλιση υγείας και τα έξοδα μετεγκατάστασης είναι πλέον ο κανόνας. Όπως και τα πληρωμένα προγράμματα σχολών κοσμημάτων και τα μπόνους υπογραφής. Ορισμένοι από τους πελάτες του Borchert έχουν προσφέρει 10.000 δολάρια σε υποψηφίους που παραμένουν τουλάχιστον ένα χρόνο.
Ένα άλλο κίνητρο είναι ένας τρόπος ζωής με λιγότερο άγχος. Ένας συνομήλικος του Grosser μετακόμισε από την Ιντιάνα στο Τέξας για μια δουλειά σε ενεχυροδανειστήριο. Δουλεύει από Δευτέρα έως Παρασκευή από τις 9 π.μ. έως τις 6 μ.μ. για 90.000 δολάρια το χρόνο. Τώρα πουλάει κυρίως αλυσίδες, αλλά υπάρχει λιγότερη πίεση.
Ακόμα περισσότεροι κοσμηματοπώλες προσπαθούν να «εκπαιδεύσουν τους δικούς τους» τεχνίτες. Προσλαμβάνουν από το δρόμο και προσφέρουν εκπαίδευση, σύμφωνα με τον Geller. Αυτό μπορεί να είναι επικίνδυνο, αλλά η εναλλακτική λύση – η απόσπαση ταλέντων από τους ανταγωνιστές – είναι ακριβή.
Ένας φίλος έμπορος του Γκρόσερ έκανε πρόσφατα μια συμφωνία μαζί του. Ο Γκρόσερ να εκπαίδευε έναν απόφοιτο ενός προγράμματος καλλιτεχνικού κοσμήματος να κάνει επαγγελματικές τεχνικές. Μετά το κατάστημα του εμπόρου θα του έστελνε όλες τις παραγγελίες του για δύο χρόνια. Η εταιρεία θεώρησε ότι αν ο απόφοιτος είχε τη σωστή εκπαίδευση, θα μπορούσε να είναι αυτό που χρειάζονταν, εξηγεί ο Grosser.
Ο κλάδος πρέπει να κάνει συνολικά καλύτερη δουλειά με ανθρώπους που τους ενδιαφέρει η καριέρα στο εργαστήριο. Αυτό πιστεύει η Shannon Calloway, η οποία θα ήθελε η δουλειά να ξεκινάει από το επίπεδο του λυκείου.
Είναι εκπαιδευτής στο Texas Institute of Jewelry Technology, ένα τμήμα του Paris Junior College στο Paris του Τέξας. Συχνά είναι μεγάλη η απογοήτευση όταν γονείς και σύμβουλοι απορρίπτουν προγράμματα όπως το δικό της, ως καλλιτεχνικές ασχολίες χωρίς εγγυημένο μελλοντικό εισόδημα. Στην πραγματικότητα, το πρόγραμμά της έχει 94% ποσοστό τοποθέτησης σε θέσεις εργασίας.
Το να είναι κανείς κοσμηματοποιός είναι καριέρα, υποστηρίζει και δεν θα πεινάσει.
Επαναφορά της μαθητείας
Για να εμπνεύσει περισσότερους νεοεισερχόμενους στα προγράμματα τεχνιτών κοσμηματοποιών, ο εμπορικός οργανισμός Manufacturing Jewelers & Suppliers of America (MJSA) παρουσίασε την πρωτοβουλία Be a Jeweler το 2015. Το πρόγραμμα παρέχει στους ενδιαφερόμενους πρόσβαση σε εκπαιδευτικά βίντεο και έναν κατάλογο προγραμμάτων κατάρτισης κοσμηματοποιών. Επίσης και ένα αντίγραφο του βιβλίου A Jeweler’s Guide to Apprenticeships της εκπαιδευτικού Nanz Aalund.
Χάρη στην εισροή χρημάτων από το Ταμείο επιχορήγησης της βιομηχανίας JCK 2022, η MJSA προχωράει τώρα το πρόγραμμα περαιτέρω. Σχεδιάζει να δημιουργήσει μια κεντρική βάση δεδομένων των διαθέσιμων μεντόρων. Επίσης να αναπτύξει εθνικά πρότυπα και διαδικασίες για την εκπαίδευση των κοσμηματοποιών πάγκου και να εργαστεί για να πυροδοτήσει περισσότερες θέσεις μαθητείας.
Θέλουμε να επαναφέρουμε αυτό το μοντέλο του τεχνίτη μαθητείας. Να καταστήσουμε όσο το δυνατόν πιο εύκολη την έναρξη της καριέρας στο χώρο του κοσμήματος, λέει ο Rich Youmans, επικεφαλής επικοινωνίας και εκδότης του ομίλου.
